Rabo's 'Stairway to Heaven' in de City liep dood

Literatuur

Dit document bespreekt het artikel Rabo's 'Stairway to Heaven' in de City liep doodin de NRC van 1 December 2013
Voor meer recensies in de Telegraaf kies dit Economie, Banken, Pensioenen en de Crisis
Het artikel in de NRC heeft de ondertitel:
Libor-schandaal Het handelscentrum van Rabobank in de London City raakte in opspraak door te frauderen met rentetarieven. Maar 'Utrecht' deed daar net zo hard aan mee.
Het grote probleem van het Libor-schandaal is in hoeverre is het een schandaal en werd er echt gefraudeerd. Dit artikel geeft er eigenlijk helemaal geen antwoord op. Het is eerder een soort roman waarin feiten staan, maar geen echte details waaruit blijkt wie er precies wat heeft fout gedaan.

Het begin van het artikel staan feitjes zoals:
in die tijd dat directeuren bij bosjes de laan werden uitgestuurd
Dit is eigenlijk een "populaire" zin, die niet past in een prestigieuze krant als de NRC. Daarna:
Sommige medewerkers verdienen bonussen die oplopen tot boven de 1 miljoen euro
Opnieuw geen details.
Daarna staat er:
Medewerkers die dingen zeggen te doen die niemand anders kan. Laat staan begrijpt.
Ik denk dat dit een grove onderschatting is. Daarnaast als medewerkers dingen doen die hun directe leiding niet begrijpt dan is er iets mis bij deze manager. De manager hoeft het zelf niet te kunnen maar er zijn altijd wel anderen die het kunnen en willen doen als het legaal is. Zo moeilijk is het werk van iemand die bij een bank werk zeker niet.
Daarna staat er geschreven:
Bij de Rabobank zit meer een ratje toe van handelaren, inclusief mensen van middelbare leeftijd met een volkse achtergrond, in plaats van een dure kostschoolopleiding.
Populistische tekst door de NRC.
Verderop:
Evenmin hebben handelaren er moeite mee om grappen te maken over het bewust benadelen van klanten. "Oh jee, mijn arme klanten" mailen handelaren naar elkaar na een manipulatiepoging
Wat deze poging precies in hield staat er niet.
enz. is Rabobank, mede door haar activiteiten in Londen, gevraagd om Lid te worden van het Libor panel. Dit is een panel waarin de grootste banken van de wereld zitten. Samen bepalen die dagelijks de Libor rente.
En dit bepalen van die rente gebeurd dus frauduleus. Zogezegd.
Diezelfde handelaren vonden de taak van het doorgeven van de Libor rente in eerste instantie een corvee. Een feutenklus, bedoeld voor de jongste bediende.
Was dit echt zo?
Maar een paar jaar later, in 2006 ontdekt een aantal handelaren dat er toch voordelen zitten aan die nieuwe werkzaamheden. Bankiers die handelen in producten met een rente die is gebaseerd op Libor, zien in dat als zij op een of andere manier de uiteindelijke Libor rente kunnen beïnvloeden, zij hiervan profiteren.
Nu verwacht je te lezen hoe bankiers de Libor rente beinvloeden en hoe zij hiervan profiteren.


EU: 1,7 miljard euro boete voor banken wegens rentefraude

Dit document bespreekt het artikel EU: 1,7 miljard euro boete voor banken wegens rentefraudein de NRC van 4 December 2013
Het artikel begint aldus:
Handelaren binnen deze banken spanden samen en manipuleerden de zogenaamde Libor en Euribor, interbancaire rentetarieven die vaak als uitgangspunt dienen voor bedrijfsleningen en hypotheken.
Deze zin geeft niet aan of de handelaren samen spanden binnen een bank of gezamenlijk met andere banken. Het verschil is heel belangrijk.
Eurocommissaris Joaquin Almunia zei geschokt te zijn over de omgang van de fraude.
Je zou hier graag meer details willen zien. Het aangeven met een lijstje van de boetes zegt eigenlijk niets. Je zou meer details willen weten.
Met de vandaag genomen beslissingen geven we een duidelijk signaal dat de commissie vastbesloten is om deze kartels in de financiele sector te bestrijden en te bestraffen.
Dit soort verwording is eigenlijk heel merkwaardig want de Libor is in zekere zin een kartel. Ze maken daar prijsafspraken.


Reflecties

Voor meer detail:
Europese Commissie Antitrust: Commission fines banks € 1.71 billion for participating in cartels in the interest rate derivatives industry
In dat document staat:
Joaquín Almunia, Commission Vice-President in charge of competition policy, said: “What is shocking about the LIBOR and EURIBOR scandals is not only the manipulation of benchmarks, which is being tackled by financial regulators worldwide,
Een benchmark is iets heel anders dan de Libor (EUROBOR) rente. Bij een benchmark (neem ik aan) gaat het hier om de financiële gegevens die een bank moet verstrekken zodat de EU kan bepalen wat de financiële situatie is. Als hier sprake is dat een bank met opzet aangepaste (foutieve) informatie geeft dan is er duidelijk sprake van fraude.
Ook hier is het belangrijk dat iedere lokale bank zijn financiele gegevens laat controleren door een centrale bank.
Direct hier na staat er:
but also the collusion between banks who are supposed to be competing with each other.
Met andere woorden de banken spelen onder een hoedje terwijl ze elkaar zo gezegd moeten bevechten.
Today's decision sends a clear message that the Commission is determined to fight and sanction these cartels in the financial sector.
Het grote probleem is hoe verkeerd zulke prijs afspraken eigenlijk zijn, met als resultaat dat de rente iets te hoog of te laag is (voor bijvoorbeeld een dag)
Healthy competition and transparency are crucial for financial markets to work properly, at the service of the real economy rather than the interests of a few."
In zekere zin zijn "concurrentie" en "openheid" elkaars tegenpool. Concurrentie is in zekere zin maatregelen om er zelf sterker (groter) van te worden. Bij Gezonde concurrentie heb je meer het algemeen belang in het oog. Heel veel bedrijven doen aan concurrentie bijvoorbeeld door een prijzenslag. De bedoeling is dan om uiteindelijk een monopolie te krijgen.

Het grote probleem in de banksector is volgens mij niet het maken van prijs afspraken maar het handelen door de bank zelf. In zekere zin is dat gebruik maken van voorkennis. Maar dat lees je nergens. Je kunt een onderscheid maken van twee vormen van voorkennis:
Nu is het zo dat een bank met deze voorkennis zelf kan gaan handelen, waarbij de markt wordt beïnvloed. Dit is dan ten nadele van de klant.
Als een klant een grote partij Euro's wil aanbieden en de bank heeft ze zelf ook dan kan hij die beter nu verkopen, voordat de prijs gaat zakken. Hij kan die informatie ook aan een andere bank doorspelen.
Dit kan je doen met Euro's maar ook met alle derivaten.
Interest rate derivatives are financial products which are used by banks or companies for managing the risk of interest rate fluctuations. These products are traded worldwide and play a key role in the global economy. Investment banks compete with each other in the trading of these derivatives.
Het belangrijkste van een graan contract is het moment dat de boer geld van de bank ontvangt voor het leveren van graan in de toekomst. De bank moet hierbij het risico in schatten dat de boer niet op tijd kan leveren of helemaal niet en wat de bank daar allemaal tegen over stelt (rente en of verkoop bedrijf).
Het (door) verhandelen van zo een contract op een beurs is nauwelijks van economische waarde, waarbij er ook gemakkelijk sprake is van fraude, ie. het veel te rooskleurig beschrijven van het risico aan de leek.
The (EIRD Euro interest rate derivatives) cartel aimed at distorting the normal course of pricing components for these derivatives.
Ook hier gaat het er over wat men precies deed.
Direct daarna staat er:
Traders of different banks discussed their bank's submissions for the calculation of the EURIBOR as well as their trading and pricing strategies.
Waar het hier omgaat, is dat de handelaren met elkaar bespraken hoe zij ieder de EURIBOR rente berekenen. (Zie: Libor (EURIBOR) rente ). Als je zo iets doet in hoeverre is er dan sprake van fraude. Het probleem is dat ik aanneem dat alle banken dat ongeveer op gelijke manier doen. Ik neem ook aan dat er vele handelaren zijn die bij verschillende banken gewerkt hebben dus dan weten ze het ook. Daarnaast denk ik dat er op de Universiteiten wel een cursus Libor bestaat of in het algemeen het handelen op een beurs.
The traders involved also exchanged, on occasions, commercially sensitive information relating either to trading positions or to future JPY (Japanese yen) LIBOR submissions
Wat hier staat is dat zij bij gelegenheid gevoelige informatie onderling uitwisselden. Met andere woorden, zij speelden onder een hoedje. Hier staat niet hoe vaak en wat precies.
Hierbij zijn er twee specifieke mogelijkheden:


Libor (EURIBOR) rente

Libor dat betekend: "London Interbank Offered Rate", is de rente waartegen een groep van Engelse banken elkaar onderling geld lenen. Deze rente kan bijvoorbeeld voor een dag worden bepaald en gebeurd dan door een groep van bankiers, die ieder een bank vertegenwoordigen. Deze bankiers komen dan dagelijks bij een en geven ieder een enveloppe af met daarin een bedrag. De vier hoogste en vier laagste bedragen vallen af en van de overige wordt het gemiddelde berekend. Een simpele methode.

Hoe de banken ieder in het algemeen hun bedrag bepalen weet ik niet, maar ik denk dat er binnen iedere bank een groep financiële experts zich met deze problematiek bezig houden.
Waar het omgaat, is om iedere dag te bepalen wat de vraag en aanbod om geld (euro's) is.
Je kunt aller eerst per dag kijken. Je kunt ook over een grotere periode kijken.

Dat bij dit bepalen van dit bedrag binnen een bank vele mensen zijn betrokken lijkt mij niets vreemds. Je moet natuurlijk wel deze hele procedure binnen een bank goed gedetailleerd vastleggen zodat je precies weet dat iedereen het zelfde zou doen gegeven dezelfde omstandigheden en niets doet gebaseerd op iemands subjectieve ervaring.


Geschreven: 6 December 2013

Terug naar mijn start pagina: Inhoud van dit document