Britten: EU-regelgeving toetsen op banengroei

Literatuur

Dit document bespreekt het artikel Britten: EU-regelgeving toetsen op banengroei in de Telegraaf van 14 Mei 2014
Voor meer recensies in de Telegraaf en NRC kies dit Economie, Banken, Pensioenen en de Crisis
Het artikel in de Telegraaf gaat over David Lidington. Het artikel begint als volgt:
De nieuwe Europese Commissie moet de bestaande Europese regels onder de loep nemen om te kijken of zij concurrentie en banengroei hebben bevorderd of juist in de weg hebben gestaan.
Het probleem is hoe doe je zo iets precies en daarnaast wat gebeurd er als het antwoord niet eenduidig is.
Hoe onderzoek je of de regels 481, 512 en 736 banen hebben bevorderd of niet.
Wat doe je als de regel 481 banen heeft bevorderd in de landen A, B en C en niet in de landen X, Y en Z.?
Verder op lezen we:
We moeten bekijken of wat er tot nu toe gedaan is, heeft geleid tot groei en nieuwe banen.
Als dat niet zo is dan moeten die bestaande regels wat hem betreft worden verbeterd.
Op nieuw dat kun je gemakkelijk zeggen maar hoe doe je dat precies
En mochten de commissarissen dan overhoopt toch met nieuwe wetten komen dan moeten die eerst getest worden met de vraag; bevordert dit groei en banen of juist niet?
Op nieuw dat kun je gemakkelijk zeggen maar hoe doe je dat precies
De Europa-kritische Brit, wiens land in 2017 een referendum houdt over het Britse EU lidmaatschap onderstreepte dat Brussel niet te veel moet regelen.
Wat is te veel ?
Brussel moet die onderwerpen regelen over wat er zijn doelstellingen staat.
Als er in de doelstelling van de EU staat dat in ieder land het werkeloosheid percentage niet hoger mag zijn dan 5% dan moet de EU voor die landen die daaraan niet voldoen aktie ondernemen zodanig dat de werkeloosheid daar stijgt. Dit kan ten koste gaan van de werkeloosheid in andere landen.
Natuurlijk moet je dan ook zeggen wat de EU specifiek kan doen. In werkelijkheid zijn haar mogelijkheden gering.
Daarna staat er:
Hij haalde minister Frans Timmermans (Buitenlandse Zaken) aan die onlangs zei:
Europees waar het moet, nationaal waar mogelijk.
Op nieuw dat kan de minister gemakkelijk zeggen maar hoe doe je dat precies
De Europese Commissie moet volgens Lidington zijn prioriteiten stellen en zorgen voor concurrentie.
Het hele artikel ademt een hoge mate van vaagheid.
Dat kan alleen door alle bureaucratische obstakels voor het bedrijfsleven weg te nemen.
Volgens het Rij en rusttijden 561/2006 besluit zijn er regels voor vrachtwagenbestuurders. De naleving daarvan zou je een bureaucratisch obstakel kunnen noemen. Halen we die regels dus daarom weg ?
In sommige landen mogen vrachtwagens niet op zondag rijden. Wat doen we met zo een regel?.
De nieuwe commissie moet ervoor zorgen dat de EU deel van de oplossing wordt. Nu wordt zij door het bedrijfsleven gezien als deel van het probleem.
Ik denk dat deze opstelling veel te simpel is. Opnieuw waar het omdraait is wat zijn de doelstellingen van de EU. Deze doelstellingen moeten voor alle landen gelijk zijn. Bijvoorbeeld gelijke mogelijkheden van alle soorten werk, onderwijs, ziekenzorg binnen de EU.
De minister is er bezorgd over dat de EU wat concurrentie en groei betreft nu achterloopt bij de VS en opkomende markten zoals China en India.
Als de EU zuiver Europees denkt dan moet je daar niet bezorgd over zijn.
Vooral als je eerst zorgt dat er veel werk overdracht plaats vindt van Europa naar China, India en Pakistan dan moet je daar later niet over zeuren. De oorzaak ligt dan bij Europa.
Daarnaast veel bedrijfen oa pensioenfondsen investeren in opkomende markten. Je kunt je afvragen of dat verstandig is met betrekking tot de werkgelegenheid in Europa.
OOk vreest hij dat toekomstige generaties wellicht minder welvaart zullen kennen dan wij.
Dat moet je niet vrezen. Dat kan wel eens de realiteit zijn. Het zou heel goed kunnen dat de welvaart binnen Europa daalt en buiten Europa specifiek Afrika stijgt. Maar dat we het er met zijn allen gemiddeld beter hebben.
Daarom is hij enthousiast over het vrijhandelsakkoord TTIP waarover de EU met de VS onderhandelen. Dit zal de Europese economie volgens hem een oppepper geven.
Dit is helemaal de vraag. Voor een bedrijf dat tot nu alleen handel doet binnen Europa is het helemaal de vraag of het open stellen van de markt naar buiten Europa zo goed is. De extra concurentie kan zeer nadelig zijn binnen Europa. Het omgekeerde is dan waar voor buiten Europa.
De algemene regel is: Hoe kleiner mijn bedrijf, is des te moeilijker. Deze regel geldt ook binnen Europa.
Je ziet het bijvoorbeeld in de bier handel: Grote bedrijven worden steeds groter en de kleintjes verdwijnen.
"Vrij verkeer van personen is van de grootste voordelen van de EU, miljoenen Britten profiteren ervan" zei David Lidington.
Ook hier geldt dat je dit uitgebreider moet beschrijven. Als miljoenen Britten er van profiteren over hoeveel Europeanen hebben we het dan die er van profiteren? In vele gevallen is het dat bepaalde bevolkingsgroepen ervan profiteren en anderen in het geheel niet. Het grootste probleem is vaak dat mijn winst het verlies van een ander is.
Maar het moet vrij verkeer om te werken zijn, niet om van een uitkering te profiteren.
Een uitkering moet altijd evenredig zijn met de werk duur. Het zelfde geldt voor vakantie dagen. Je moet het recht op uitkeringen opbouwen.
Ik vraag mij af of het vrij verkeer van werken zo een groot goed is. Wat veel belangrijker is dat er in alle lidstaten het zelfde soort werk zou moeten zijn, dan is dat vrije verkeer helemaal niet nodig. Maar hoe regel je zo iets?
dat het een zaak van de lidstaten is hoe streng zij zijn bij het wel of niet geven van een uitkering.
Het gaat niet alleen over de uitkeringen maar ook over het loon. Dat zou in alle lidstaten gelijk moeten zijn.
De Oekraine-crisis heeft volgens de Brit aangetoond hoe belangrijk het is niet van een land in dit geval Rusland afhankelijk te zijn voor energie.
Dat heeft de huidige situatie in Oekraine helemaal niet aangetoond. Dat wisten we al lang.
"We moeten zeker zijn van de toevoer van energie" aldus Lidington. "Maar het is een moeilijk probleem waarvoor een langetermijnstrategie nodig is"
Dit is de eerste verstandige zin echter een langetermijnstrategie voor wie? Voor het bedrijfsleven ? zo ja dan kan de EU hier weinig aan doen.
Maar ieder land mag zelf weten wat voor energie het opwekt of het nou schaliegas, kernenergie of groene energie is.
Deze laatste zin houdt in dat het hele energie probleem geen taak is van de EU.


Nabespreking

Als je het hele document in ogenschouw neemt dan staat er weing specifieke informatie in, speciaal op het terrein van oplossingen.
Het onderwerp is enigszinds het toetsen op banengroei of meer in het algemeen: het toetsen vooraf. Als je moet kiezen wat het beste is, dan moet je verschillende experimenten doen. Zo werkt de wetenschap. In de economie gaat dat veel moeilijker. Je kunt wel iets testen in een bepaald bedrijf, maar voor een bedrijfstak is dat veel moeilijker. Het enige wat je in de economie kunt doen is kleine veranderingen en kijken of het voorspelde gevolg ook daadwerkelijk optreed.
Daarnaast gaat het over regels. De werkelijkheid is dat de huidige maatschappij zeer weinig zelfcontrole heeft. Vooral als iemand iets wat anders gaat doen, gaat moderniseren, dan moeten wij dat ook doen. Je kunt niet achter blijven.
Dit geldt vooral in het onderwijs maar ook bij de banken waar men met steeds nieuwe produkten komt. De simpelste regel is dat men die produkten gewoon moet verdienen, maar daar zijn de banken natuurlijk tegen. Voor het dedrijfsleven maakt het bijna niks uit.


Vrij verkeer van arbeid, goederen en diensten tussen de lidstaten.

Als een van de voordelen van de EU wordt vaak aangehaald het vrije vekeer van mensen tussen de lidstaten om er te werken
Vroeger bestond deze mogelijkheid er ook in zekere zin maar dan moest je emigreren met als voorwaarde dat je eigenlijk al moest aantonen voordat je vertrok dat er een redelijke kans op werk voor je was. De vraag dient zich op of dit vrije verkeer nou zo een groot goed is.
Als je aan iemand vraagt, waar hij zou willen werken binnen of buiten zijn regio (terwijl er overal werk is) dan denk ik dat hij kiest binnen zijn regio. Als het loon buiten zijn regio hoger dan kiest hij voor buiten zijn regio. Hoe hoger het loon hoe verder. Als er binnen zijn regio geen werk meer is dan moet hij noodgedwongen kiezen voor buiten zijn regio of hij moet een ander beroep kiezen.


Concurentie

Bij het onderwerp Concurentie gaat het over een aantal zaken en men moet dan precies weten waarover we het hebben.
  1. Allereerst kun je bedoelen het aantal bedrijfen in een bepaalde branche. Als er in jouw regio maar een bakker is dan heeft hij een monopolie positie. Zijn er meerdere dan kun je kiezen en vergelijken wie de "beste" is. Deze vorm van concurentie is goed.
  2. We kunnen het ook hebben over prijzen. Hierbij gaat het specifiek om door de prijzen aan te passen (te verlagen) om de omzet te vergroten. Je kunt dat klein schalig doen door kortstondige acties maar ook grootschalig door afspraken te maken met jouw leveranciers. Je kunt dat ook doen zoals bijvoorbeeld in de luchtvaart industrie door minder service te verlenen. Dit geldt ook voor alle handel via Internet. Banken vallen ook in deze categorie.

    In deze categorie vallen ook bedrijven die hun produktie overplaatsen naar lage loon landen.

  3. Als derde mogelijkheid is het product. Hierbij gaat het om door product innovatie en nieuwe produkten de concurentie positie aan te verstevigen. IT bedrijven (Hardware en Software) vallen in deze categorie.
De gevolgen van bijna alle vormen van concurentie zijn zeer complex.

Bij concurentie behoord ook het maken van afspraken tussen bedrijven.
Hier onder valt ook samen werken van verschillende luchtvaart maatschappijen. Samen sterker
Banken doen dit bijvoorbeeld bij het berekenen van de Liborrente.


EU hof versus Google

Waar het in EU hof versus Google omgaat is dat Google in opdracht van burgers bepaalde informatie die op Internet staat niet moet tonen. Google is een zoek machine die zoekt op Internet naar informatie waar de burger om vraagt.
Veronderstel ik zet de volgende informatie op Google: "Piet is tegen de auto van Jan gebotst en heeft schuld bekend." Als ik dan in Google de volgende zoek opdracht plaats: "Auto Jan gebotst." dan laat Google alle documenten zien waarin de trefwoorden "Auto" , "Jan" en "gebotst" staan, waaronder het document "Piet is tegen de auto van Jan gebotst en heeft schuld bekend."
Nu is het probleem dat er met deze text niks fout is alleen is het probleem dat Jan niet zijn hele verdere leven aan dit kleine incident herinnerd wil worden m.a.w. hij wil niet dat Google deze text opzoekt. Het EU hof heeft nu verordend dat Google, dat als er zo een verzoek is, deze link niet mag leggen.
In het onderhavige gaat het over een text in een blad.
Het probleem is dat het probleem niet ligt bij Google of iedere andere zoekmachine, maar bij de instantie of persoon die de tekst op Internet gezet heeft.
Het probleem in dit geval is net zoals bij een strafblad. Het kan verjaren en je moet dan die informatie verwijderen of aanpassen.
Het probleem is ook als Google de link niet legt dan blijft de informatie toch op het Internet staan en iedereen kan het lezen.
Wat de EU eerder zou moeten doen is een instantie in het leven roepen die kwetsende of foutieve informatie opspoort en er zorg voor draagt dat die informatie verwijderd wordt.
Een ongeveer gelijk aardig probleem ontstaat als iemand overlijdt. Daaraan willen de nabestaanden ook niet altijd aan herinnerd worden behalve dan weer voor stamboom onderzoek.

Wat in het kader van de uitspraak belangrijk is om te weten wat de argumentatie van het hof is.


Geschreven: 15 Mei 2014

Terug naar mijn start pagina: Inhoud van dit document